Miskraam
Helaas gaat niet elke zwangerschap goed. Als er in de prille ontwikkeling iets fout gaat kan de zwangerschap eindigen in een miskraam. Je merkt dit meestal het eerst aan een gevoel alsof je ongesteld wordt met bloedverlies en buikpijn. Soms gebeurt er niets en wordt pas tijdens de eerste echo ontdekt dat er geen kloppend hartje is. Er is sprake van een miskraam als je zwangerschap eindigt in de eerste 16 weken: Een niet-levensvatbare vrucht is gestopt met groeien en wordt afgestoten. De oorzaak van een miskraam is bijna altijd een aanlegstoornis. Dit is een afwijking in de chromosomen die toevallig is ontstaan bij de bevruchting van de eicel. In de regel gaat het hier niet om erfelijke afwijkingen, zodat er geen gevolgen zijn voor een volgende zwangerschap Een miskraam komt voor bij 1 op de 10 zwangerschappen. De medische term voor een miskraam is spontane abortus. Een miskraam is veelal niet te voorkomen en komt zonder dat jij er iets aan kan doen. Heel voorzichtig aan doen hoeft dus ook niet, want dit voorkomt niet een miskraam.
Begin van een miskraam
Er is een keuze tussen 3 mogelijkheden waarop de miskraam kan plaatsvinden:
1. afwachten tot de miskraam spontaan optreedt.
2. medicamenteuze behandeling.
3. curettage, een ingreep waarbij onder verdoving het zwangerschapsweefsel via de schede en de baarmoedermond wordt verwijderd.
Je bepaalt zelf welke keuze je wilt. De keuze is een kwestie van persoonlijke voorkeur en omstandigheden. Wij zullen de verschillende opties met je bespreken.
Het is veilig een natuurlijk beloop van een miskraam af te wachten. Het advies is om in eerste instantie een week af te wachten, nadat de miskraam geconstateerd is. (Na 7 dagen afwachten heeft 37% van de vrouwen met een niet vitale zwangerschap een spontane complete miskraam doorgemaakt.)
Spontaan
Vaginaal bloedverlies en licht menstruatieachtige pijn kunnen het eerste teken van een miskraam zijn. Zwangerschapsverschijnselen zoals gespannen borsten en ochtendmisselijkheid nemen soms af vlak voor een miskraam. Meestal komt een miskraam na het eerste bloedverlies binnen een aantal dagen vanzelf op gang. Soms duurt dit een week tot enkele weken. Geleidelijk krijg je buikkrampen die steeds heviger worden en neemt het bloedverlies toe, zoals bij een hevige menstruatie. Een miskraam bij 12-16 weken kan meer pijn doen, omdat je dan een soort van ontsluitingsweeën doordat het vruchtje groter is. Soms verlies je dan ook bloedstolsels. Wanneer het vruchtje eruit is, wordt de pijn vrijwel meteen minder. Het bloedverlies vermindert snel en is vergelijkbaar met de laatste dagen bloedverlies van een menstruatie. Het is verstandig om geen tampons te gebruiken. Soms als er twijfel is over de compleetheid van een miskraam dan wordt er een echo gemaakt ter controle. Bij een incomplete miskraam zullen we je verwijzen naar de gynaecoloog, meestal zijn dan medicijnen of een curettage nodig.
Medicijnen
Voor medicijnen zullen wij je verwijzen naar de gynaecoloog. De gynaecoloog zal de verschillende mogelijkheden met je bespreken. Door tabletten in de vagina in te brengen kan een spontane miskraam opgewekt worden. De miskraam verloopt dan hetzelfde als een spontaan op gang gekomen miskraam. Je kunt de miskraam dan thuis afwachten. De medicijnen werken niet altijd: bij ongeveer de helft van de vrouwen lukt het. Als de miskraam niet op gang komt, is alsnog een curettage nodig.
Curettage
Indien je een curettage wenst zullen we je verwijzen naar de gynaecoloog. Een curettage is een kleine operatieve ingreep. De baarmoederholte wordt hierbij via de vagina schoongemaakt. De ingreep duurt ongeveer 10 a 15 min. Je krijgt een korte narcose, zodat je niets van de ingreep merkt. Een curettage is een ingreep met een zeer klein risico op complicaties.
Belinstructies
Als je denkt dat je een miskraam krijgt, is het belangrijk dat je altijd contact met ons opneemt. Zodat wij kunnen beoordelen of er een miskraam heeft plaatsgevonden en of deze compleet is of niet. Het is namelijk niet zo dat bloedverlies in de zwangerschap altijd tot een miskraam leidt. Het is belangrijk dat je direct belt bij:
– aanhoudende buikpijn.
– koorts boven 38 graden bij of na een miskraam
– erg hevig bloedverlies. Dit betekent dat als een maandverband binnen een half uur helemaal doordrenkt zijn of dat er meerdere grote stolsels verloren worden
Verwerking miskraam
Na een miskraam zul je zowel lichamelijk als emotioneel moeten herstellen.
Lichamelijk herstel
Na een miskraam herstelt het lichaam zich meestal binnen 6 weken. Je kunt je een tijdje moe en lusteloos voelen. Dit komt ook doordat de hormoonspiegel weer verandert. De eerste 1 – 2 weken kan je nog wat bloedverlies en bruinige afscheiding hebben. De volgende menstruatie komt vaak na ongeveer 6 weken weer op gang. Maar dit kan ook een paar weken eerder of later zijn. Lichamelijk kun je gewoon weer proberen opnieuw zwanger te worden.
Emotioneel herstel
De emotionele verwerking van een miskraam varieert individueel. Sommige vrouwen (en hun partners) maken na een miskraam een psychisch moeilijke tijd door. Dit komt doordat de miskraam veel onzekere gevoelens en spanning met zich kan mee brengen. Het is moeilijk aan te geven hoe lang dit proces duurt. Sommige vrouwen doen er enkele maanden tot een half jaar over; bij anderen duurt het langer, soms meer dan een jaar. Verschillen in beleving of snelheid van verwerken kunnen tussen de vrouw en haar partner druk op de relatie geven. Het is verstandig erover te praten, zowel met elkaar als met anderen. Wanneer andere kinderen uit het gezin op de hoogte waren van de zwangerschap, is het meestal goed om openlijk en op een eenvoudige manier over de miskraam te praten. Gevoelens van jaloezie naar vrouwen waar wel de zwangerschap doorgaat zijn niet vreemd. De vraag waarom het misging kan je bezighouden. Weet dan dat je er niets aan hebt kunnen doen! De gedachte dat zwanger worden in elk geval mogelijk is gebleken, is soms een steun. Je kunt door alle emoties last hebben van vermoeidheid, slapeloosheid en een verminderde eetlust.